O książce: 2010 / Podejrzewam, że na okładce swojej książki „Dwie historie o miłości” jej autorka, Irina Denisova, celowo tego nie zrobiła reklamuj swój stopień monastyczny. Muszę przyznać, że ta decyzja jest bardzo mądra i dalekowzroczna. Bo jakoś czytelnicy nie są przyzwyczajeni do tego, że zakonnice piszą o miłości. Ale to zależy od rodzaju miłości. Dokładniej, zależy to od tego, co rozumiesz przez słowo „miłość”. Toczy się wiele debat na temat natury miłości. Próbują dać naukowe wyjaśnienie, wymyślają terminy... Ale te poszukiwania zupełnie do niczego nie prowadzą, bo o miłości powiedziano już dawno temu - w Ewangelii. O tym pisze Irina Denisova: o miłości, która „nie szuka swego, nie myśli zła, we wszystko wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma”. Książka Iriny Denisowej „Dwie historie miłości” to historia mężczyzny i kobiety: lekarza Siergieja Sencowa i nauczycielki muzyki Ariny. Klasyczna, można by rzec, historia spotkania lekarza z pacjentem. Bohaterowie nie są młodzi, oboje są rozwiedzeni i mają dorosłe dzieci. Arina jest ponadto wierzącą prawosławną chrześcijanką o ugruntowanych zasadach i wartościach duchowych. W ich związku jest wszystko: długie zaloty, romantyczne przeżycia, pełne szacunku wyznania miłości... To prawda, że ​​​​wiele w nich nie ma: wulgaryzmów, na przykład nieodpowiedzialności, pochopnych działań pod wpływem emocji. I dlatego ich miłość jest silna i prawdziwa. Jest w tej historii jeszcze jedna miłość, także wzajemna i bezgraniczna: człowiek do Boga i Bóg do człowieka. Bez tej głównej miłości nie byłoby innej miłości. To ona uduchawia i napełnia znaczeniem miłości człowieka do człowieka. Główna bohaterka, Arina, doskonale to rozumie. I nawet pisze o tym wiersze. Cały rozdział tej historii stanowią same jej wiersze: liryczne, poruszające i w najlepszym tego słowa znaczeniu prawdziwie kobiece. Nawiasem mówiąc, cała historia została opowiedziana w jej imieniu. Oczywiście niemal stuprocentowa zgodność imion bohaterki i autora nie daje jeszcze prawa do oceny autobiograficznego charakteru dzieła, ale łatwo uwierzyć, że to wszystko nie jest jedynie wymysłem wyobraźnią pisarza, ale doświadczeniem zaczerpniętym z prawdziwego życia, doświadczeniem, które w pewnym momencie może przydać się każdemu z nas. A gdy nadejdzie czas, aby pomyśleć o tym, jak nie zgasnąć drżące światło w sercu i skąd wziąć siłę, aby je podtrzymywać przez resztę życia, warto otworzyć się i przeczytać Cienka, jasna i życiowa Irina Denisova- książka potwierdzająca „Dwie historie o miłości”. „Nawigator literacki z Anną Shepelevą»